السلام علیک یا اباعبدالله و علی الارواح التی حلت بفنائک. السلام علی الحسین و علی علی­بن الحسین و علی اصحاب الحسین و رحمةالله و برکاته.

یک: در خطبه ی شگفت انگیز شقشقیه امام علی (علیه السلام) در باره ی پذیرش حکومت بر مسلمانان می فرمایند: «. . . اما والذی فلق الحبة و برا النسمة لولا حضور الحاضر و قیام الحجة بوجود الناصر و ما اخذ الله علی العلماء الا یقاروا علی کظة ظالم و لا سغب مظلوم لا لقیت حبلها علی غاربها . . . ; یعنی: . . . آگاه باشید سوگند به خدایی که دانه را شکافت و انسان را آفرید، اگرنه این بود که جمعیت بسیاری گرداگردم را گرفته و به یاری ام قیام کرده اند و از این جهت حجت تمام شده است و اگر نبود عهد و مسئولیتی که خداوند از دانشمندان هر جامعه گرفته که در برابر شکمخواری ستمگران و گرسنگی ستمدیدگان سکوت نکنند، من مهار شتر خلافت را رها می ساختم و از آن صرف نظر می کردم . . .» و نیز فرمودند که حکومت از نگاه ایشان از لنگ کفش کهنه ای هم کم ارزش تر است و یا از آب بینی بزغاله ای پست تر. با این حال ادامه می دهند که ارزش این حکومت وقتی است که بتواند ارزشهای دینی و اخلاقی را پاس بدارد و احقاق کند. درست به همین دلیل است که آن حضرت برای حفظ حکومت عدلی که استوار کرده اند و برای مبارزه با زیاده خواهان در زمانی اندک سه جنگ دشوار و آشکار را تحمل می کنند.

دو: وقتی به مجموعه ی حرکت امام حسین علیه السلام نگاه می کنیم و به مجموعه ی آن چه در طول مبارزه و حرکت خویش فرموده اند نگاه می کنیم می بینیم بی رغبتانه به حکومت و قدرت اعلام می دارند که تنها برای امر به معروف و نهی از منکر است که ره به کوفه راست کرده اند. و برای انجام آنچه رسالت خود در احیای ارزشهای اخلاق و دینی احساس کرده اند تا پای جان باختن خود و نزدیکان وفادار خود ایستاده اند.

سه: در این روزهای محرم و فصل عزاداری به این بیاندیشیم که اخلاق و اخلاقی زیستن هدف گران سنگی است که امامان معصوم ما به پای تحققش جان باخته اند. اشک و ناله بر امام حسین آنگاه کاری حسینی است که ما را اخلاقی تر کرده و معنونیت و ارزشهای دینی را بر رفتار ما مسلط نماید. بی اخلاقی کاری یزیدی است و شایسته نیست از عزادار امام حسین علیه السلام، سر بزند.